Chapter 1
CUT
ลิ้นร้อนๆ ของอีกฝ่ายไล้ไปตามลำคอเลื่อนลงไปถึงตุ่มไต ร่างผมกระตุกเกร็งทันทีที่ลิ้นร้อนปาดไปโดนอย่างจังฟันคมขบเบาๆ ก่อนจะดูดดึงเหมือนกับลูกอมแสนหวาน มือไม่รักดีของผมขยุ้มเส้นผมคนตรงหน้าแรงๆ พลางกดลงให้หน้าจมลงไปกับอก ร่างกายผมรู้สึกวาบหวามไปหมด มืออีกคนลูบไปตามต้นขาก่อนจะแทรกเข้าไปในขอบกางเกงล้วงจับแกนกายของผมที่ตั้งโด่เคารพธงชาติไม่เป็นเวลา ให้ตายเหอะร้อนเป็นบ้าเลยวะ
“ไม่..อ่า..” ผมครางในลำคอเมื่อนิ้วเย็นเขี่ยหัวมันเบาๆ แถมไม่พอยังบีบให้เสียวเล่นอีก จะเก่งไปละสัส
“ทำไมหืม?” เสียงคุ้นหู เสียงที่ผมไม่ค่อยได้ยินแต่จำติดตรึงว่าคือเสียงของใคร
“ไม่..เอาออกไป อึก...” ผมครางเสียงกระเส่าเมื่ออีกคนบนร่างผมขบบนต้นคอผมแรงๆ ก่อนจะดูดดึง หวังว่าพรุ่งนี้มันจะไม่มีรอยหรอกนะ..
“เอาออกทำไมมึงยังไม่หายอยากนะ” ผมส่ายหน้าพัลวันเมื่ออีกผ่านสอดนิ้วเข้ามาในปากของผมพลางเขี่ยลิ้นเล่นไปมา จะบ้าตายเหมือนผมละลายลงไปกับเตียงนุ่มๆ นี่เลยวะ
“อึก..อื้อออ อา..” มืออีกข้างของมันก็ยังไม่วายยุ่งอยู่กับแกนกายของผม แต่ที่กระชากสติของผมกลับมาคือมือของมันที่เลื่อนลงไปที่ทางข้างหลัง
“จุ๊ๆ ..เจ็บนิดหน่อยนะ” ผมลืมตาโพล่งก่อนจะยกเท้าถีบคนตรงหน้าทันที
โครม!
“แฮกๆ.. ไม่เอาเว้ย ออกไปเลยนะ” ผมยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปากพลางมองอีกคนที่ที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง
“ไอ้เหี้ยยันมาได้ กลัวไรก็แค่ช่วยมึงแฟร์ๆ”
“แฟร์พ่อมึงดิ” ผมก้มมองตัวเองก่อนจะพบว่ามีเพียงกางเกงในที่ร่นลงมากับมันที่ยังมีกางเกงยีนใส่เหมือนเดิม ผมดึงกางเกงชั้นในขึ้นมาใส่ก่อนจะจ้องหน้ามันกลับ แม้ภาพจะเบลอๆ สมองผมจะประมวลผลช้าแต่นิ้วมือที่ไหลลงไปข้างหลังผมจำสัมผัสได้แม่น แม่งขนลุกเลยจากกำลังได้ที่ต้องหยุดลง
“กูอุตส่าห์ช่วยมึงนะ ขับรถให้ทั้งๆ ที่มึงกวนกูตลอดเนี่ย ทนมาถึงห้องได้นี่ดีแค่ไหนละห้ะ แม่ง..” ผมกุมหัวก่อนคิดทบทวนไปถึงบนรถอีกที... ใช่ผมกับมันจูบกันหลังจากนั้นแม่ง..
“กวนเหี้ยไร ไม่ได้กวนเว้ย” มันมองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ
“มึงทำกูเกือบรถลอยขึ้นฟุตบาทหลายครั้งละนะ กวนอยู่ได้ จูบกูอยู่ได้ ขะ...” ผมรีบลุกขึ้นไปปิดปากมันด้วยมือทันที โอ๊ยกูเปล่าโว้ย แม่งงงง!
“ไม่จริงมึงอย่าโม้ อย่าพูดพอเลย” ผมปฏิเสธไปถึงแม้ว่าสิ่งที่มันพูดคือเรื่องจริงก็เหอะ ผมถอนหายใจหนักๆ ก่อนจะสะดุ้งเมื่อลิ้นชื้นเลียตรงฝ่ามือผม ผมรีบชักมือกลับทันที เดี๋ยวอารมณ์เตลิดอีกยิ่งจุดง่ายๆ อยู่
“กลัวไร? ไม่ยอมรับความจริง?” มันยักคิ้วก่อนจะยื่นหน้ามาใกล้ผม ผมจ้องหน้ามันกลับอย่างโกรธๆ
“กูไม่ได้กลัว” ผมพูดขึ้นมาด้วยท่าทางที่ไม่พอใจ อะไรใครกลัวเหอะ ระดับผมไม่กลัวหรอก
“งั้นมาลองกันซักตั้ง” สิ้นเสียงมันผมไม่ทันได้ตอบโต้อะไรออกไปมือเรียวก็ผลักผมลงกับเตียงทันทีก่อนจะขึ้นคร่อมตัวผมเอาไว้ ให้ตายเหอะ ผมไม่มีทางลืมคืนนี้แน่ๆ เพราะผมก็จะไม่แพ้มันเหมือนกัน
-Talk-
กลับไปอ่านต่อที่เด็กดีด้วยนะคะ ^^ #ไม่ใช่เพื่อนมส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น